- Bilmiyorum neden böyle, kız oldugumdan mi yoksa annem beni sadece 2 ay emzirmis hasta olduğum için, bağlılık mı gelistiremedi acaba?

ilk secenek.
edit: ve senin buna karsi bir sey yapmaman. muhtemelen "nasil olsa 22 yasinda kiz, yarin elin ogluna gidecek" kafasi var annede. bizde de var boyle akrabalar. adamlar 50lerde, 60larda almanyaya gitmisler. 3 kusaktir oradalar, cocuklarin hepsi almanya da iyi yerlerde okumus insanlar ama bazilari kendi kizini hizmetci gibi kullanip zerre kadar saygi duymuyor. oglanin yedigi b**lar halici doldurur ama her daim kizi ezerler.

Kız olduğun için +1

Abin "görevi" olmadığı halde yaptığı için aklında kalıyor, ama senden o konuda beklentisi daha yüksek olduğu için bir şey yapmıyormuşsun gibi geliyor.

Güzel yemek olayı abin evde değilse geldiği zamanlarda heyecanlandığı falan içindir, orası normal. Sen evden ayrılıp ara sıra eve gitsen sana da aynısını yapar.

genelde anneler oğullarına daha bir düşkün olurlar, babalar da kızlarına. istisnalar var tabii ki ama genelde böyle oluyor.

ben de 22 yaşındayım, 2 yaş büyük abim var. öyle çok olmasa da temizlik yaparım ama abim eline bir süpürge alınca hemen "bak erkek çocuğu olduğu halde temizlik yapıyor,sen?" der. sanki hiç iş yapmıyormuşum gibi. ayrıca yine dediğin gibi evde her zaman aynı şeyler pişer ama abim gelince kıyma alınıp köfte yapılır. eski insanların zihniyeti işte, onlara göre kız çocukları köle gibi çalışıp hizmet edecek, erkek çocukları da paşa gibi keyiflerine bakacaklar. he de geç. ben artık takmıyorum.

Kiz cocuklar hizmetci, erkek cocuklar gercek evlat oldugu icin. Zihniyet boyle, yapacak tek sey sizin kendi cocuklariniza bu sekilde davranmayip bu zihniyetin degismesine katki saglamak.

Erkek olmasi
Ilk goz agrisi olmasi
Oedipus kompleksi-tersten

sorunuzun dogru bir yaniti olabilir mi? muhakkak. ama bu dogru cevabi ancak siz verebilirsiniz gunun birinde. bir baskasinin bu soruya verecegi cevaplar varsayimlar, sahsi deneyimler, belki okunmus izlenmis bir kac materyal uzerinden kurgulanacaktir. belki sizin yaninizda olmak isteyen, destek cikmak isteyen bir dost size hak verecektir, belki bir baskasi anneye oyle denir mi diye kizacaktir size. bunlarin hicbir ehemmiyeti yok. onemli olan sizi uzen, caninizi sikan bu konu hakkinda sizin nasil bir tutum sergileyip bundan sonrasi icin ne yapacaginiz. ebeveyn evlat iliskisinde duygusal bag/yakinlik standart donanimda geliyor gibi dusunuluyor. ozellikle bizim kulturumuzde. ancak cocukluk genclik travmalari da maalesef en cok aile icerisinde yasaniyor. ve yine maalesef ki sanilandan cok daha yaygin bir sekilde goruluyor.
sorunuza iki kitapla cevap verecegim. ikisi de tam olarak sordugunuz soruya ufuk acici cevaplar veriyor diye dusunuyorum. umarim okudugunuzda sorunuza cevap bulma yolunda basarili adimlar atmis olursunuz.
olgunlasmamis ebeveynlerin yetiskin cocuklari - lindsay gibson
insan olmak - engin gectan

Ne yazık ki cinsiyetiniz ve ben de eklemek istiyorum onlarla yaşadığınız için

Gelecek yıl okulunuz bitsin ayrı eve çıkın. Evlenmeseniz de ayrı eve çıkın. Çok değerli olduğunuzu anlayacaklar. Ben üniversite ilk yaz tatilinde yanlarındaydım, erkek kadın fark etmeksizin sorun oluyordu, daha sonra arkadaşlarla tatil falan derken çok az uğrar oldum ve değerim gittikçe arttı.

Yukarıda biri iyi demiş. Siz çocuk isterseniz erkek çocuğunuzla kız kardeşi ayrı tutmayın.

Işiniz olup eviniz olduğunda siz de annenize anlayacağı deyimlerle bir iki alttan laf söylersiniz, bir daha da öyle şeyler yapmaz. Örneğin, annem de "el iyisi", benim bir şeye ihtiyacım olur elini kipirdatmaz, hala yemek yap ev işi yap der, bir yabancının bir şeye ihtiyacı olsun bizi bırakır ona koşar de. Onlara bizim dedikodumuzu yapar bir de, deyin yüzüne karşı. Ama kavga etmeyin tabi.

Konudan bağımsız bonus: Şu et sevgisi da çok abartılıyor. Onlarca güzel sebze yemeği var. Bence et pahalı olduğundan insanlar süper bir şey diye sartlanmış. Bir gün mercimek 100 lira olsa, oooo mercimek süper diye insanlar begenmeye başlayacak gibi :)

Direkt Etin Cinsel Politikası gibi bir giriş yapmışsınız. (Okumanızı öneririm.)
Çoğu evde etli yemek erkeğe gider. Etli yemeğin en etli kısmı erkeğe gider hatta.

Cinsiyetçi anne işte. Hepimizde var. Standartı bu o kuşağın.

Sorsan asla öyle bir niyeti yoktur, sinirlenip reddeder. Erkek çocukları bir gün yatağını toplamış ya da ev işinde aktif bir rol oynamış olsun, on yıl anlatırlar. Kız çocuğu küçük yaştan itibaren ev işinde rol oynamazsa olmaz. Zorundadır çünkü.

İyi hissetmediğiniz, ait hissetmediğiniz bir yerde, aile evi olsa dahi kalmamalısınız, yoksa çok büyük özgüven ve özsaygı sıkıntıları yaşarsınız. Tabii ki benzerlerini yaşadım ve en hızlı şekilde ev ile arama fiziki mesafe koydum. Tek yolu bu.

Bu çocuklarınıza kadar yansıyacak bir tutum. Hazırlıklı olun.

kız olduğunuzdan dolayı ne yazık ki.

ailedeki tek erkek torunum ve sadece teyzem var.

o yüzden her ne kadar ilk torunum diye yerimin ayrı olduğu iddia edilse de bence erkeğim diye el üzerinde tutuluyorum.

çok çirkin bir şey ve anneanneme de bunu açık açık söylerim her zaman.

Hoş diğer torunlara kıyasla kesinlikle daha fazla vakit geçiriyorum anneannemle ama işte bu diğer torunlara yaklaşımından da kaynaklı olabilir elbette.

Ayrı eve çıkın bence de. Ev işlerine elinizi sürmeyin. Kadınım, yaş 26. Şuna eminim ki kendimi ev işlerine harap etsem annem beni daha çok sevmeyecekti. Ya da maaşımı alınca anneme ve babama maaşı vermek beni daha değerli yapmayacaktı. Protesto edin. Annemle babamı çok severim. İkisini birbirinden ayırt etmem. Ama onlar beni daha çok sevsin diye hiçbir işin altına girmedim. Temizlik, yemek yapma, ütü vs benim işim değil evde, annemin işi. Ya da evi geçindirme derdi benim değil babamın derdi. Bu arada normal ortadirek bir aileyiz. Babam emekli, annem okul varken kantincilik yapıyordu. Çok şükür borcumuz yok hiç ve Karadenizliyiz biz toplattığımız çaydan gelir geliyor belli bir meblağ babama. Gelirleri bu kadar. Maaşım şimdiki gelirlerinden yüksek yani. Ama hiç ellerine para saymadım ki istemezler mesela. Bugün siz çalışmaya başlasanız ve maddi olarak yardım etseniz dahi yine de abiniz daha kıymetli olur bana öyle geliyor.

Anne ve babanız da olsa bazı konularda prensipli olun ve mesafe koyun. Annem ev işi yapmadığımı söylediğinde yaptığım işleri beğenmediğini hatırlatıyorum. Bir şey diyemiyor mesela.

Benim de bir erkek kardeşim var. 20 yaşında. Okuyor ama savruk bir hayatı var. Aşırı para harcar. Tatile gitmek istedi. Ben asla para vermedim yardım da etmedim. Annemle babam ödemek zorunda kaldılar.

Sınırlarınızı çekin. Anneniz iş yap dediğinde dersim var diyip ders çalışın. Arkadaşlarımla buluşcam diyip dışarı çıkın. Onlar size gidici nasıl olsa bu evden gözüyle bakıyorsa siz de o şekilde davranın.

Bağlılık geliştirememekten değil, cinsiyet ayrımcılığından. Ve bu travmalar insana seneler geçse de vuruyor. Bir arkadaşım dedi ki "Babam eve geldiğinde karşılar boynuna atlardım, bena söylediği ilk söz "kardeşin nerede" olurdu". Böyle yetiştirilmiş bir kızın evlense de evlenmese de ne erkek kardeşine ne de anne-babasına sevgi duyması mümkün değil. Ancak ana-baba yaşlanınca kim bakacak onlara? Zırnık değer vermedikleri kızları mı, yoksa canım oğullarının eşi el kızı gelin mi?
Konuşsanız da değişecek şeyler değil bunlar ama illa ki bir ara (ve tekrar tekrar) bu tartışmayı yaşayacaksınız ebeveynlerinizle.

İlaveten tersten Oedipus kompleksi demiş baldur. Kesinlikle katılıyorum. Erk merkezi yaşlandıkça babadan oğula kayıyor ve kadın erk sahibine yakın olmak, kontrol etmek istiyor. Sizin için üzülüyorum ama abinizle / erkek kardeşinizle evlenecek kıza daha fazla acıyorum.

merhaba, yemek yapma olayına geldim.

ben de uzakta okudum ve yine ailemden uzakta çalışmaya devam ediyorum kardeşim ise onlarla beraber kalıyor -bir süre o da uzakta okumuştu- ve ben ne zaman gelsem sevdiğim yemekler yapıldığından anneme takılıp duruyor. iki kız kardeşiz, aramızda da üç yaş falan var. cinsiyet vs. ile alakalı değil yani, sadece uzakta olanı özleyip değer verdiklerini gösteriyorlar/eve gelince mutlu etmek istiyorlar :)

e tersi elektra kompleksi iste. ama size boyle geliyor da olabilir. olabilir de olmayabilir. su aralar mesela kiz cocugu populer.
kiz cocugu oyle kiz cocugu boyle kiz cocugu olmayan babayim demesin. kizlar babaya cok duskun.
ilk cocugum erkek ikincisi kizdi. kizin dogumuna kadar evde hayvan besledigimizin farkinda degilmisiz vs vs. bu isler boyle.
cok eskiden cok cok eskiden yine kadinlar revacta idi sonra erkekler oldu simdi gene kadinlar oluyor yavas yavas.

biz iki erkek kardeşiz. eskiden babam sürekli ev dışında olurdu o eve gelince sevdiği yemekler yapılırdı. abimle anneme laf atardık kocasına nasıl da bakıyor diye. sonra babam emekli oldu abim yurtdışında çalışmaya başladı abim türkiye'ye geldiğinde abime hürmet sevdiği yemekler hazırlanır oldu. babamla abim üzerinden anneme laf attık. şimdi. ben de dışarıdayım babam anneme laf atıyor. çocuklarına nasıl da bakıyor besliyor çocuklar eve gelmese biz hiç bunları yemeyeceğiz diye. kadını boş yere şaka ile karışık üzmüşüz.
bu arada annemler 5 kardeş bir tek dayım var onlar da anneannemin dayımı hep el üstünde tuttuğunu söylerler. dedem de en cok teyzemi severdi. kısacası olabilir deeeee olmayabilir dee. olanı da var olmayanı da var. size çok büyük zararlı şekilde geri dönüşleri yoksa fazla takmamak lazım.

Bizde de tam tersi 3 kardeşiz ilk kız bur oglan ben abla ve birde küçük kardeş erkek ama bizimkiler de ortanca kız kardeşe böyleler. Söylediğinde direkt bağırarak savunmaya geçiyorlar biz ayrım yapmayız hepiniz birsiniz. Birsek erkek kardeşim ve ben nasıl hissediyoruz bunu? Böyle dediğinde de eee o işte çocukluktan beri biraz huyluydu onun üzerine düştük. Huylu dediği de ağlayarak, duygu sömürüsü ile vs. Duygusal yönden bunları kandirmasi.
Çok söyledik çok yaşadık aynı şeyleri, sonra bir zaman geliyor ve artık söylemekten bıkıyorsun gözlerinin içine bakardık bizimle ilgilensinler konuşsunlar diye. Şimdi ikimiz de ortanca kardeşe Bilendik erkek kardeşim öylesine de olsa konuşuyor ama ben yıllardır konuşmuyorum.
Yıllarca çalıştım babam bekledi ki maaşımı ona veriyim vermedim, annem ne yaparlarsa yapsınlar büyük olduğum için kardeşi ve onları hoşgörmemi bekledi görmedim. Erkek kardeş bizden 12 yaş küçük ona yapsalar ayrımcılığı anlar kafamda mantıklı bir nedene oturturdum ama benden sadece bir yaş küçük kardeşe tapmalarina dayanamadım. Benim de hatta bizim de anne baba ilgisine ihtiyacımız vardı hala annem her konuştuğumuzda illa ara konuş der neden dediğimde çok üzülüyor der hala onu düşünüyor yani.
Zor yani zor sanırım bu durumu burada en iyi anlayan benim. Yıllarca gördüğüm muameleyi kimse görmemiştir bir şey dediğimde de sen kiskaniyorsun oldu.
Kıskandım ya da haksızlığa karşı çıktım diyelim bu benim hakkım degilmiydi?
Şimdi bir kızım var sırf bu yüzden bir kardeşi olmayacak.

Bizim ailede tam tersi. Annem sizinle yaşıt kız kardeşime laf bile ettirmiyor. Detaya girmeyeyim ama cinsiyetle alakalı olmayabilir.

normalde böyle bir platformda bu derece detay anlatmam ama şu an içinde bulunduğun ruh halinde kendini yalnız hissetmemen için bazı detayları paylaşmak istiyorum. ben doğunca kız çocuğu bu emzirme ölsün denilmiş ve hiç emzirilmemişim. bütün çocukluğum ve ilk gençliğim bu hikayenin bana kundakta terste çevirdik nefessiz kal diye, emzirmedikte ama ölmedin şeklinde kendilerince şaka yapılmasıyla ve hatta sitemiyle geçti. eve alınan o dönemin pahalı yiyecekleri sadece abim yesin diye kilit altında tutuluyordu. yemek ayrımı o derece barizdi ki kendi paramı gani gani kazandığım dönemde bile içgüdüsel olarak sadece tavuğun kanadını yemeye devam ettim bir süre. kafam gözüm yarılacak derecede fiziksel şiddeti, abi okumadığı ama ben hep takdirle geldiğim için onu küçük düşürüyorsun diye sürekli okuldan alınmamı vesaire saymıyorum bile. yatardım abim kalkardım abim konuşulurdu, bu arada kendisi de kumar oynayan, sabaha karşı eve gelip akşamstü 5 e kadar falan uyuyan bir tipti. ama herkes tapınırdı ona. sonra vefat etti, vefatındaki karmaşayı da fırsat bilip lise sonda evden ayrıldım ve bir daha asla o eve ziyaretler haricinde dönmedim. uzaktan bile zehirlemeye devam ettiler ama kontrol altına aldım bir süre sonra. tamamen kendi yaşam duruşumla ve vicdanımla alakalı olarak anneye bakım gerektiğinde yanıma alıyorum, para desteği sağlıyorum, gidip gelip evin eksik gediklerini hallediyorum ama asla anne sevgisi hissetmedim, hissetmiyorum, hissetmek zorunda da hissetmiyorum. nefrette etmiyorum, kendisine hesap falan sorup yüzleşmiyorum da. o kadar yaptığı şeyin farkında değil ki, konuşmak, derdimi anlatmaya çalışmak, özür dilerim kızım bilemedim demesini beklemek boşuna zaman kaybı geliyor. çok uzun yıllar önce kendi içimde hallettim zaten bu hesaplaşmayı. zaman içinde olgunlaştıkça, bu toplumsal yapıda kadın olarak yaşadığın deneyimler arttıkça, onun bunu hangi motivasyonla yaptığını anlıyorsun (ama hak vermiyorum o ayrı), araştırıp okudukça altında yatan psikolojik gerekçeleri çözüyorsun. bu "ama ana babanın hakkı ödenmez" ağlaklığından da hiç hoşlanmıyorum zira benimkine benzer milyon tane hikaye olduğunu biliyorum, dinliyorum, şahit oluyorum. her çiftleşip üreyen ebeveyn olmuyor maalesef.

çalış çabala, gerekirse okulunu dondur çalışıp para biriktir ama o toksik ortamda yaşamaya devam etme. imkanların elverdiğinde de bu konuda uzman desteği al, bütün hayatına yayılmasına, senin iç dünyanda kökleşmesine izin verme. bugünki mental sağlığımı, kariyerimi, yaşam enerjimi, iç huzurumu geçmişte bir cesaret aldığım bu evden ayrılma kararına borçluyum.

önerilen kitaplara ek olarak boş ayna kitabını da tavsiye edebilirim.

sen kıymetli ve önemlisin. adı anne bile olsa senden başka hiç kimse senin kıymetini belirleyemez. kendine lütfen şefkat ve sevgi göster ve asla kendini erkek kardeş ile kıyaslama, sevgi dilenmek için çabalama. hiç bir koşulda sonuç alamayacaksın. bu gerçeği ne kadar hızlı içselleştirebilirsen o kadar hızlı yol almaya başlarsın.

mutlu ol.

Eğer kimsenin malını gasp etmiyorlarsa haksızsın. İnsanların bir şeyleri isteyebilme özgürlüğü var, senin de vermeme.

bunun adı sanal dilencilik ve bu dilenciler linkedin'e kadar gelmiş. geçen biri linkedin'de işsizim ayağına milletten para topluyordu. adama bakıyorsun daha önce beş firmada çalışmış. ulan ne yaşadın ki milletin yirmi lirasına tamah edecek noktaya geldin, ilginç.

letgo'ya ilan veriyorum üç kişiden biri hayrına bağışlamamı istiyor. bütün gün letgo'da beleş eşya peşinde koşan, buna mesai harcayan insanlar var.

facebook'ta instagram'da her yerde bir yardım kampanyası. her yerde birileri eğitimi, kirası, eşyası otu boku için para istiyor.

bunun adı dilencilik ama sanal ortamda yazınca dilencilikmiş gibi gelmiyor kimseye. o yüzden dilenirken utanmıyorlar.

ben cebimde perde alacak para yokken tek başıma ev tutmam ama millet tutuyor. ne de olsa keriz bol. biz mi çok onurluyuz bunlar mı yüzsüz anlamadım.

Bence de dilencilik. Net yüzsüzlük. Ben böyle şeylere cidden karşıyım. Ama son zamanlarda milletten bir şeyler dilenmek moda oldu.

bence de dilencilik. vicdanları rahatsa, ve insanları kandırmıyorlarsa diyecek bir şey yok. insanlar oturduğu sokağı göre göre veriyorlar sonuçta.

ne acırım ne yardımcı olurum. ben de zor sartlarda okudum. kimseden bir şey istemedim.
çok haklısınız bu konuda, direkt ölücülük bu.

kesinlikle haklısın ama insanların büyük bir kısmı pek düşünmüyor. topluluk nasıl hareket ederse o şekilde hareket ediyor ve böyle mantıklı bir eleştiride bile linç yemen normal maalesef.

seninkiler gene iyi, uk de yasadigim icin ordaki turk toplumunun facebook gruplarina falan uyeyim. Tr'den surekli ogrenciler yazip duruyor, yok bilmem ne universitesinden kabul aldim, maddi durumum yok, duygu somurusu falan yapiyorlar, patreon bilmemne acmis bagis bekliyormus. Profiline bakiyorsun pelinsu, berkecan. Kardesim ingiltereye basvuruyorsun okul zaten senelik 10-12 pound okul ucreti var+ kalacak yer+ ulasimi, yemegi falan ciddi rakam, buraya basvururken bunlari goze alacaksin, bunlari bileceksin. kabul almayi cok buyuk basari olarak sunuyorlar bir de. Top okullar haric kabulu alirsin zaten onemli olan ucreti odeyebilmek. ciddi ciddi bagis yapanlar faan da cikiyor saka gibi. Bir laf soylesen kiskanmayin, biz okuyamadik onlar okusun. yok ulkemize yararli gencler yetissin falan gibi demogoji yapanlar cikiyor lince ugradiginla kaliyorsun

Dilencilik.net

Gasp etmek zaten istemekle olmaz, çalmakla olur. Soru sahibi onu sormamış ki...

Bence dilenciliktir, belesçiliktir.

nesi var bunun? insanlar taşınıyor başka ülkeye ya da şehre ama eşyalarını götürmek istemiyorlar eski olduğu için ya da taşınma masrafı yenisini almaktan daha pahalı olacak diye. o an satmak istemeyen biri ona verebilir.

Böyle geçinen bir arkadaşım var. 32 yaşında ama hayatında toplamda 6 ay ya çalışmıştır ya çalışmamıştır. Çalışası yok. Aynen böyle birilerinden geçinerek yaşıyor, lüks de yaşıyor. Bir de ibb'nin sosyal destek mi ne o yardımına başvurup aldı. Öğrenciyken de birilerinin evinde kira vermeden yaşıyordu.

Öğrencilikte ufak tefek temel eşya vs ihtiyacı olur o ok yine de, lüks için dilenmeleri ayıp. Ben de zor koşullarda öğrenci oldum, geçsinler bunları. Yüzsüzlüğü beleşçiliği hiç sevmem. Bahsettiğim arkadaşım gibi çalışmayı sevmediği için birilerinin sırtından geçineler zaten asalak, onlara acıyanlar da azıcık enayi.

@elorelia Ben grupta verdiği tepkiyle ilgili haksız olduğunu söyledim. Sürekli birilerinin yardımlarıyla geçinen tiplerden ben de nefret ederim, konu onların yaptığı şeyin yanlış olduğunu düşünmek veya tasdiklemek değil. Eğer bu kişiler kimseye kasıtlı olarak zarar vermiyorsa veya yasal olarak suç teşkil edecek bir eyleme kalkışmıyorsa, onlara kamusal alanda tepki vermek çok anlamsız. Ahlaki ve hukuki olarak neyin doğru neyin yanlış olduğunu evrensel hukuk kuralları ve normlar belirler, başlığı açan kişi değil.

selam,
moda grubundan mı geliyorsunuz :))

hayır, beleşçilik olarak görmüyorum. bu tip taleplerden bazıları kimi zaman yersiz ve abartıya kaçmış olarak paylaşılsa da böyle ilanların olması, olabilmesi bile güzel. isteyen verir isteyen vermez. kaldı ki cevap veren yani talepleri karşılayan da çok insan çıkıyor. öte yandan bazen sizin çok lüks sayabileceğiniz kimi eşyaları insanlar isteseler de elden çıkartamıyor, nereye vereceğini bilemiyor vs.

tepki vermeniz anlamsız. sizin hoşunuza gitmiyor diye herkesin sizin gibi düşünmesini bekleyemezsiniz. böyle bir ağ var ve olsun, olmaya devam etsin yani.

"Şehrin öte yanında bir sürü arkadaş birleşip ucuza ev açan gençlere ayıp olmuyor mu bu tarz şeyler?"
neilgisi var? bu tamamen safsata olmuş.
bir de şöyle bakın, çok para harcayıp bu tip paylaşımların olduğu bir semtte yaşıyorsa insanlar yani bir bedel ödüyorsa; mükafat olarak bu tip paylaşımlardan da yararlansın denebilir?
her yerde olacağını savunacak yerde hiçbir yerde olmasın demek tuhaf değil mi?
ben gençken yoktu ya da haberim yoktu ama ben süründüm şimdi onlar da çeksin çileyi demeye ne gerek var yani? kimse benim elden düşme eşyalarımla zengin de olmaz bişey de olmaz yani.

kira cepliyor kısmına da cevabım; bence hoş değil ama gencecik insanlar neden böyle ucuz hesaplara düşsün neden bu kadar fakiriz? alım gücü, paranın değeri neden yok diye sormak lazım asıl. o evlere çıkanlar da salak olmasın yani :D ya da onların yanlarına taşınmaktansa sıfırdan eve çıkmanın fayda/zarar analizini yapıp ona göre karar versinler.

fobfilm+1 diyorum.
not: modaspor,gençlere yardım eden bi abla :)

Haklısın. Sosyal medyada dilenen insanların asalak olduğunu düşünüyorum.

@jimjim

merhaba,

evet doğru tahmin ettiniz moda grubundan geliyorum.

daha farklı semtlerde oturan insanlar da benzeri yardımlardan faydalanabilir. Moda grubunu örnek olarak verdim. Başka gruplarda da istanbul genelinde bu tarz istekler oluyor. Tabi ki arada beleşçisi de olsa da moda grubundan farklı olarak gerçekten ihtiyacı olan insanların moda grubununa kıyasla daha fazla olduğunu düşünüyorum.

Ayrıca burada kastımın sürünmek ya da çile olmadığı bence çok belli. Cebinde telefon var ne fakirliği diye konuşan dayılardan değilim hiç merak etmeyin.

Fakat gelip de ev ihtiyaç listesine kaktüs, bitkiler, süsler dahil eklemezsin. Biraz da sen emek ver değil mi?

yoksa tabi ki ikinci el buzdolabı vesaire soracak, spotçu kan emicilerdense oradan bulsun dayanışma olsun güzellik yapılsın bu başka şeyler.

fakat ben ısrarla ikinci el klima satan var mı diye sormak ile ihtiyaç listesine klima eklemek arasında çok fark olduğunu ısrarla düşünüyorum.

Hayrına verilmiş bir eşyaya talep olmakla millete hayrına ev düzmek arasında da çok ciddi bir fark olduğunu düşünüyorum.

ek olarak kira cepliyor kısmının da maddi koşullardan dolayı olduğunu da düşünmüyorum. Milyonları olan insanlar da cepliyor. Bununla ilgili güzel bir alıntı yapacağım her ne kadar tamamını hatırlamasam da,

"ihaleye fesat karıştırmamanızın sebebi kötülüğe karşı olmanız değil, ihaleye fesat karıştıracak konumda olmamanız, yoksa gündelik hayatınızda ufak ufak dolandırıcılıkları zaten yapıyorsunuz"

evet düşüncem bu yönde. Aynı semtteyiz bir gün güzelcene oturup tartışabiliriz de, ilk bira benden.

evet ya,
ikinciler de benden olur o zaman :)
bakış açına katılıyorum ama dünya tek tek bu böyle olmaz, şunu da şöyle yapmak gerekir diyerek düzelecek bir mekanizmaya sahip değil. bırakmak lazım. bizim doğrularımız bize, başkalarının doğruları başkalarına kalmalı. tabii ortada bir hak yeme, özgürlük ihlali yoksa. yoksa başkası da gelip sizin yaptıklarınıza bunu böyle yapmamalısın diyerek sizden linç yiyebilir. falandır, filandır.

Bence de dilencilik. Benim şartlarım hadddinden zor olduğu için okulu bırakmak zorunda kalmıştım, bunları gördükçe üzülüyorum.

Öyle bir hayat yok.

Bir lira vermem.

@ dumbest_man_alive

Golf sopası hoş cidden, farklara bak.

Şaka maka benim kastım şu;

Mesela siz ilan açarsınız buyrun alın hayrını görün yeter ki evimden çıkarın dersiniz. Son derece makul, bir tür win-win durumu.

Bir öğrenci yazar, kışın ortasında kombisi bozulur, der ki elinde atmayı düşündüğü kombi olan, ya da değiştirmeyi düşündüğü kombi olan. Aynı şey buzdolabı, çamaşır makinesi vs için de geçerli

Benim kızdığım nokta a kişisinin elinde hiç bir şey olmadan gayet pahalı bir semtte ev açıp, gelecek bu yardımlara güvenmesi. Yani bu kişi ev açtım ocağım eksik kaldı, yok mu çıkaracak ocağı olan demiyor. Bütün bir ev listesi hazırlıyor, milletin ona ev düzmesini bekliyor.

Kastım budur. Yoksa bu freecycle kültürünü sonuna kadar destekliyorum.

bu soruyu 15 sene önce sorsan geçme (terörden dolayı) derdim. ama şimdi bir sıkıntı yok. gayet güzel.
tunceli'de fazla bişey yok. munzur nehri ve vadisi belki.
mümkünse belediye başkanı maçoğlu ile de tanışın derim.

Biz gecen yaz gittik, aslında gidene yol kadar yollar iyi ve boştu ama virajlı. Erzincan'dan Pülümür'e kadar rampa ve viraj var. Korkulacak bir şey yok. Terör falan derlerse korkmayın, yok öyle bir şey. Pülümür'den sonra ağlayan kayalar var zaten yol üzeri,biraz ilerisinde kara haydar'in yeri var orada durup bir balık yeyin restoranin aşağısında (hemen altında) doğal plaj var vakit geçirin suya girin. Zaten göreceksiniz şezlongları.
Oradan devam edin Tunceli merkeze merkez küçük o yüzden gezmek kolay, Seyit Rıza heykeli var hemen yanında çay bahcesi orada oturabilirsiniz.
Üstteki arkadaş belediyeye gidin demiş geçen yıl gittik macogluyla görüşüp tanışmaya ama fazla ilgi kıçını kaldırmış offlaya puflaya bir fotoğraf çektirdi suratı iki karış.
Vakit kalırsa munzura ve ovacika gidin.
Bir sorunuz olursa yine yazın. Erzincan için de yardımcı olabilirim.

Ebeveyn veya doktor değilim. Umarım en kısa zamanda düzelir. Bir arkadaşımın oğlu aylarca ağladı. Geceleri çocuk mütemadiyen ağlıyordu. Bir sürü doktor gezdiler ama zamanla kendiliğinden düzeldi. Şimdi 2,5-3 yaşında ve kendi odasında uyuyacak kadar düzeldi.

Memede ne uyutun ne de siz uyuyun. Sıkıntılı sonuçları olabiliyor maalesef.

Maalesef hem uzmanların hem halkın bir sürü fikri var. Bizimki de emerken uyuyor 7,5 aylık oldu. Çok Uyanmasının nedeni sıcaklar da olabilir. Büyüyor olmasından kaynaklı olabilir. Herşey olabilir.

Memede uyumanın ne zararı var bilenler açıklasın lütfen. Mümkün olduğunca rutine bağlamak lazım uyku saatini. Bir de gece 11-12'de ayakta bebek duyuyorum. Gelişim için erken yatması önemli.

Off 4.ay bizimki de aynı 10 gün önce girdi 4. Ayına meme reddi var, uyku reddi var. Kilo alması yavaşladı. Sürekli mızmız. Uyumamak için direniyor resmen dün sabah 10 da uyandı gece 1'e kadar uyumadı.
Eğer dışarı çıkarıyorsaniz bebek arabasına koyun dışarıda markette vs. Gezdirin evde de olur biz çareyi onda bulduk, arabada gezdirerek uyutuyorum.
bizimki de meme de uyuyan bir bebek. Birde kanguruda gezdirmeyi deneyin. Bizde işe yarıyor bunlar.

@kumulatifvergimatrahi arkadaşa da buradan cevap olsun. Memede uyumanın zararı, olurda uyuyakalirsaniz boğulma ihtimali, bir yakinimiz 6 aylık bebeğini kaybetti bu nedenle, memede uyuturken bebekle birlikte uyuyakalmis meme bebegin yüzünü kapatınca bebek ölmüş.
Birde desteksiz uyuması gerektiği için önerilmiyor. Ama desteksiz de uyumuyorlar.

@kumulatifvergimatrahi Annemin kardeşi anneannemin memede uyuması nedeniyle nefessiz kalarak vefat etmiş. Yeterli mi?

kötü bir anne. bu sebeple gelişmiş mental rahatsızlıklar. mental rahatsızlıklar sebebiyle sürekli depresyona girip çıkma, öyle düzgünce duran hayatını kendi kendine bok etme.

durumla başa çıkmayı sürekli deneyip bazen başarıp bazen yeniliyorsun ama hala hayatta olmak sanırım bi şekilde başa çıkabildiğini gösteriyor günün sonunda. ha bu atlatmak mı? bilemiyorum.

Doğmam. Dünyaya gelmem.

Babamın ileri derecede epilepsi ve bilimum psikolojik hastalıkları olması. 5 yaşındayken at tepmiş, kafatası yarılmış vs... evlendirmişler tabii ki ileride bakacak karısı olsun diye. Hayatımızı babasız ve hiç büyümeyen bir çocukla geçiriyoruz.
Bize faydası; çabuk büyümek, sorumluluk almak, sıkı aile bağları aklıma gelenler.

Babam, yeğenlerine,kız kardeşlerine, hatta komşulara, komşu çocuklarına gösterdiği ilginin yarısını göstersin diye gözünün içine baktık hep.
Ama yok, ilgisiz, sorumsuz, sevgisiz, bencil.
Bazen diyorum ki hayatım çok kötü gitse, evliliğim bozulsa,arkamda duracak, Savunacak,gidip siginabilecegim en son insandır herhalde. Zira kardeşim boşandı, hiç bilmediği bir şehirde yapayalnız kaldı sahip çıkmadı.
Yıllarca çocukları olmamış keşke hiç olmasaydı.
Bazı insanların anne baba olmaması lazım.

İlla ki diploma ya da ona denk bir belge istenir. O zaman da çıkar zaten. Nereden mezun olduğunuz.

Mezun olduğun yerleri söyle, yalan katmadan.

Mezun olmadigin bir okuldan ozellikle sorulmadigi surece bahsetmene gerek yok.

sormazlarsa soyleme +1.
sorusturmada cikar
2013 milat. 2012'de ayrildiysan sorun olmamasi lazim

illa birini seçmek zorundaysak alkolik.

2si1iarada.

seviyesine bağlı. alkol problemi zor da olsa ortadan kaldırılıp kişinin hayatına normal bir şekilde devam etme imkânının bulunduğu bir sorun. öte yandan yobazlığın tedavisinin çok daha zor olduğunu düşünüyorum. ha tüm aileye eziyet edip eldekini avuçtakini içkiye yatıran, sürekli bakıma ihtiyaç duyan, "ölse de kurtulsak" diye bekleyeceğim bir babadansa milleti palayla kovalamadığı sürece yobaz bir babayı tercih ederdim galiba.

dediğim gibi biraz yobazlık düzeyine bağlı. dizine kadar sakal uzatıp kız kardeşimi dövmeye kalkacak birindense alkoliği tercih ederdim örneğin. onu bi' şekilde tekrar dünyaya döndürme ihtimalimiz olurdu çünkü en azından.

alkoliği seçerdim herhalde.

Alkolik.
Yobaz çekilmez.

alkolik baba o kadar da büyük bir sorun değil. yobaz baba hayatının en erken devresinde bütün düşünce biçimini şekillendiriyor ve ileride de rahat bırakmıyor.

Yemeden önce ben böyle bôyle bir şey yapıyorum arada beni yoklayin desin.
Bir yıllık et mi olurmuş?

Yalnız etin son tüketim tarihi geçeli 3 ay olacak neredeyse.

öncelikle hayırlı olsun, darısı bizim başımıza.

güzel bi baklava, türk kahvesi, nazar boncuğu benim kalıma gelenler :)

baklava derim ben de
hayırlı olsun

tatlılarımızı genelde çok şekerli buluyorlar belki bir kısmı sevmeyebilir.
bunların yanında kahve de bir seçenek olabilir ama o kadar kişiye ikram zor olur tabi.

Tebrikler. Kuru baklava goturebilirsiniz. Cok iyi baklava bulunmuyor Avrupa´da. Baklava donercilerde satilan, sekerli-sansliysaniz biraz fistikli bir sey, tadi ve kivami genellikle korkunc.


Lokumu genelde cok tatli ve sıkıcı buluyorlar. Güllüsünü sevene cok rastlamadim. Lokum alacaksaniz da bol fistikli, findiklisini alin.

Cifte kavrulmus lokum, tercihen antep fistikli ^^ Simdiye kadar begenmeyen gormedim ben. Vardir sevmeyeni ama bana denk gelmedi demek ki.

Tebrikler ve simdiden kolayliklar diliyorum.

saray helvası olabilir, çikolata kaplamalı, fıstıklı, kakaolu gibi hepsinin bir arada olduğu paketleri var. lokumdan daha hafiftir.

kestane şekeri

hayırlı olsun,

bence de fıstıklı duble lokum götür. baklava fazla tatlı gelebilir.

yalnız alerjen konusunda uyar arkadaşları nolur nolmaz.

kestane şekeri +1 hatta arttırıyorum karyoka :)

bi de beni de götürsene. :) sinirimden kafamı taşlara falan vuruyorum burada.

cifte kavrulmus antep fistikli lokum.

Yazma patik türk işi :)

Başkalarıyla da konuşuyordur

roportaj yapmak diyorum ben buna.

- nasilsin
+ iyi

- nereden
+ istanbul

- okuyo musun
+ evet

- hangi bolum
+ hukuk

boyle gider bu.

İlgilenmediğine, önemsemediğine, gereksiz muhabbetinizi çekmek istememesine delalet. Kezban olduğu için değil mi?
O yazmasın siz yazın aman peşinden koşturmak istiyor değil mi?
Havanızdan, egonuzdan geçilmiyor.
Bir kadın bir kız sizi beğenirse, sohbetinizi severse, sizden hoşlanırsa siz yazın yazmayın fark etmez sizden beklemez.
Abazalıktan ölen millet hala tirk kizi, tirk kizi.

Valla kadin olsun erkek olsun bir insan bir insanla konusmak istiyorsa o konuşma akıp gidiyor. Genellemeer yapmak yerine kızın seni istemedigi ihtimaline yogunlas bence. O isteseydi emin ol senin yazmani bile beklemezdi. Ilgisini cekmiyorsun.

motley crue ve aquarium +1

sen yazmadıkça yazmıyorsa ilgisini çekmemişsin işte, kalkıp bunu "tipik türk kızı özelliği" diye nitelemek çok saçma.

Motley crue +1000

Sizinle konuşmayan kızlar kezban değil, yalnızca sizinle konuşmak istemiyor, diğerleriyle çatır çatır konuşuyor. 33 yaşında adamsın, hala mı kezban edebiyatı?

bir noktada sağduyunuzu kullanmanız gerek artık. Sorduğunuz şey bir detay değil.
Okkam'ın usturası mı deniyordu hani bir düşünme şekli vardır, bir şeyin birden fazla açıklaması varsa en basit, en bariz, en zahmetsiz olanı genelde doğrudur diye? (Katlettim açıklamayı ama ana fikri bu.)

Bir insan sizinle konuşmuyorsa, sebebi sizinle konuşmak istememesidir. Bir sürü açıklaması da olabilir, ama gerçekçi olursak, istemediği içindir. Tipik türk kızları sizinle konuşmak istemiyorlarsa, belki başka milletlere açılma zamanınız gelmiştir. Ya da kendinizi sohbeti daha ilgi çekici, daha karşı koyulmaz birisi olma yönünde geliştirebilirsiniz.

Yoo oyle bir sey yok turk kizinda. Hoslaniyorsa catir catir konusur. Kerpetenle aliyorsan zaten gozu yoktur, bosa kurek cekme.
Kisacasi konusmayan kiz yoktur, hoslanmayan kiz vardir. Muhabbetten, gereksiz sohbetten hoslanmiyor falan degil bak, senden hoslanmiyor.

yok valla öyle değil. konuşmak isteyince sayfalarca yazıyoruz. karşıdakinin yazmasını beklemeden de gayet yazıyoruz. acı ama karşıdaki seninle o kadar ilgili değil demek ki.

şu duyurundan yola çıkarsak sadece kızlar değil, kimse mesaj atmıyormuş sana. sorun kızlarda değil sende:
eksiduyu.ru

istenmediğini kabul edip topukla, ısrar etme. illa karşınıza kibarlık etmeyi sevmeyen "ısrar etme, konuşmak istemiyorum, anla" diyen birinin çıkması lazım herhalde. sinyalleri yorumlamayı öğrenin arkadaşım, kazık kadar olmuşsunuz hala türk kızı mürk kızı.

Akrilik boya olabilir.

Akrilik olur gibi geliyor bana da. Üstüne vernik atın mutlaka.

akrilik +1

İnstagramda seramik yapanları bulun onlara gösterin. Yardımcı olabilirler.

İkeada vardi bu tarz caydanlik. Seramik ureticileri tekli urun yapmaz. Porselen caydanlik calismis birisi tornadan ceker. Kalipli uretime benziyor gorseldekiler. Kaliplida da tek bir urun icin kalip yapilmaz.

Boşuna adamları suçlamayın. Çok normal ölçüde tereyağı çıkıyor.
Süt yağsız da olabilir, ama yağını alıp satsa siz bile anlarsınız.

Benim bildiğim 10 kilo sütten 1 kilo civarında yağ çıkması lazım. Bir yutub videosunda 700 gram çıkardıydı kadın. Bilemiyorum.

Köylüler firmalara verdikleri sütlerin dahi yağını alıyor. Size memeden çıktığı gibi satmalarını pek beklemeyin.

Bir ihtimal yağsız da olabilir ama;
Zaten satıcının size, sütü sağdığı gibi satmasını beklemeyin. Öyle bi beklentinizin olması ilginç. Çünkü o satılan; içilebilir (hadi en fazla yoğurt yapılabilir) süt.
Tereyağınızı kendiniz yapmak istiyorsanız daha küçük çapta satıcılar bulup bunu da özellikle belirtin. Ki yine de yağını hiç almadan satacaklarını çok sanmıyorum..

bizim evde sütten yoğırt yapılır ve anneme sordum.

sütü biraz bekletirseniz kaymak gelir diyor üstüne. hiç olmadı kaynatıldığında kaymak varsa o sütün yağlık kısmı alınmamıştır diyor.

süt bazı dönemlerde yağsız oluyor. ancak artık köylülere güvenmiyorum. su katanı var süte. bende köylüden süt alıp yoğurt yapıyordum, ancak köylülere güvenmemeye başladım. türkiyede tarımın çiftçinin hali kötü. hayvanlara kimbilir hangi yemleri yediriyorlar? hayvanları hastayken sağıyorlar mı? ...etc bir sürü soru var.

(bkz: cold reading)

cinler

@orpheus
cold reading tam olarak bu degil

@acetam
ne tahmini yahu sen hiç konusmuyorsun ve hakkındaki en ayrıntıları bılıyor.

bu işin içinde bir iş var. science ta yayınlanmamasının sebebi de metafizik olması. cin olması kuvvetle muhtemel.

isim veren var.
"korhan adında biri var hayatında ve güzel bir haber verecek" diyen falcıdan çıkıp direk o şokla.. "vooaa abiiie adam senin adını söyledi, güzel haber bişiler bişiler.." "evet yaa, biz xx ile evlenmeye karar verdik, annemlerle konuşacaktım bende" dedi.

bunu da açıklayalım hep beraber.

cinler +1

Hayatını fala göre yaşayanlar var.
Kardeşim sokakta birine el falına baktırmış kocandan boşanacaksın başka biriyle evleneceksin daha mutlu olacaksın demiş.
Uç gün sonra boşadı adamı.
Şimdi de sürtüyo ortalıkta.

burclarla ayni hikaye bence. ne söylese uyacak seyler söylüyorlar, sen de onlarin söylediklerini kendine uyduruyorsun.

@fayfim
ne söylesek uyacak şeyler ayrıntı olmaz ki :D
"-seni son iki yıldır üzen şeyler var" gibi bişey degil ki bu.

ayrıntı diyorum, atıyorum irandan geliyor falcı gezici bir adam, bir hafta sonra türkiyeden gidecek, rastgele gidiyorsun ve senin geçmişini döküyor ortaya sen bişey söylemeden. somut şeyler söylüyor. hatta üstte MandMs yazmış , isim veren var :D

ben falcı sevmem ve gitmem bir arkadaşım sürekli falcı falcı dolaşır kimi duysa gider baktırır.
mesela bana korhan dese uymazdı o isimde birini tanımıyorum.

aynen @devilone
ismi özellikle yazmamın nedeni, az rastlanır bir ismi söylemiş olması.
ali, ahmet, mehmet değil.. orhan bile değil (:

valla ben de merak ediyorum. 2011 yılında teee türkiye'nin öbür ucundaki ablam benim için fala baktırmıştı. ablam bana "senin hayatında adında .. ve .. harfleri olan bir kız varmış" demişti. doğruydu. şok olmuştum.

ediyorum tabii ki. bir ürününü bile alırsam beni siksinler.

boykot konusunda odun vermem. cunku elimden gelen sadece bu.

ediyorum.

protesto degil de unutmak gibi oldu bende. urunleri karsilastirirken pinarin fiyatina bakmiyorum bile. 1/4 fiyatina bile olsa almayacagim nasilsa.

Ilk gunden beri ediyorum pinar kullanan yerlere bile gitmemeye calisiyorum ama gecen kangal sucugunu neredeyse yari fiyatina satiyordu market indirimde aldim bi tane.

kesinlikle almıyorum. watsons'a da gitmiyorum.

Pide +1, tam olarak aynı şekilde düşünüyorum.

Hala ediyorum. Geçenlerde dalgınlık ile süzme peynirini almisim; kasaya doğru giderken fark ettim. Hemen gidip değiştirdim. Bir daha evimize tek bir ürününü sokmam.

Ediyorum, artık marka olarak beynimden silindi zaten

Ediyorum. Haddini öğrendiğinden emin oluncaya kadar devam.

Ediyorum.
Özellikle ediyorum hem de. Ödün vermek yok.

ediyorum ürünlerini almıyorum.

Ediyorum ve asla almıyorum. Alternatifi yoksa o ürünü de almıyorum.

Yesss

Hiç etmedim, hâlâ etmiyorum. Ama Pınar da almıyorum çünkü dibimde Şok var onun günlük sütünü (Mis) içiyorum. O da gerçi 1 ay bozulmuyor nasıl günlük sütse.

Ürünlerini almamaya çalışıyorum ama 2-3 kez aldıktan sonra fark ettiğim ya da o anda daha iyisini bulamadığım için aldığım oldu açıkçası.

ediyorum. sürekli alışveriş yaptığım yerlerde neden hala bunun mallarını getiriyosunuz diye laf söylüyorum.

bi de geçen karabiber alıyodum. baktım bağdat baharat var. lan dedim bunu da boykot ediyoduk. almadım.

turkcell'i kapatmadım ama. diğer tarifelerde sıkıntı yaşarım. yapacak bişi yok.

yıllardır yörsan'ı, sütaş'ı bile protesto ediyorum. haliyle pınar'ı da. bu gidişle süt ürünü tüketemeyeceğim.

hayır etmiyorum yerli üretim her daim desteklenmelidir. boykot bence ırkçı emperyal güçlere karşı olmalıdır.

Ediyorum. Zevkle.

Yörsan ve pınar'a olan nefretim hep taze. Yalnızca Sütaş'a karşı zaafım var.

bu arada eğer marketinizde varsa teksüt tavsiye ederim. gerçekten iyi firma.

adam erzincandan kuruyemiş gönderiyor, antepten baklava gönderiyor. bu tarz markaların ürünlerini tüketmenin gerçekten bir anlamı yok. erzurumdan peynir söylüyorum, şımarasım varsa karstan eski kaşar. hem kendi adamım kazanıyor, hem doğal ürün tüketiyorum. çocuğuma her gün yoğurt mayalatıyorum anneme.

gerek yok. çok acil durumda kalırsam kaşarı falan alıyorum. o da torku mümkünse. k

ediyorum.

eskiden bir numaralı markamdı özellikle süt ve aç bitir salamlarını kullanırdım şimdi almıyorum. trakyada süzülmüş kardeşler, alkanlar, aldoğru gibi yerel markalar var onları kullanıyorum. geri kalanlarda ise sek tercih ediyorum

Evet.

Aç bitir salamını özlüyorum ama inatla almıyorum. Süt ürünleri zaten Sek varken Pınar almıyordum, bakmıyorum bile.

ediyorum. tohumuna para mı saydım sanki...

kesinlikle devam.

bir yada iki kez zorda kaldığım için yoğurt fln aldım, o kadar.

Hala ediyorum. Akıllara kazındı artık Pınar.

Onu, yeşilli bankayı ve Maraşlı dondurmacıyı boykot ediyorum.

tabii ki borçlarımı ödüyorum hemen.

ailem ve kendilerine destek olacağım insanlar var, hemen onlara ulaştırıyorum üç beş, acilinden. gerisi sonra yapılmak üzere.

doktorluk mevzular var. gözdü, dişti, onlara girişiyorum.

ev alıyorum. bu ödemeler vs de hallolduktan sonra bana göre çok iyi iş fikirlerim var, onları hayata geçiriyorum.

yürüyorum ondan sonra, koşar adım... hayaller sınırsız.

yalnız bu aşk meşk konusunda takılıp kalıyorum. bir onu çözemiyorum hayallerde. o da kendiliğinden çözülür herhalde.

(bir gün dershanede çalışırken bu konu "hangi arabayı alırız?" diye geçti. ben, "öyle lüks bir araba almam opel astra bana yeter" dedim. sınıfta yürürken dedim bunu. bir çocuğun "bence siz ayağınıza iyi bir ayakkabı alın" dediğini duydum. ki haklıydı... ondan sonra vazgeçtim zaten öğretmenlikten. başka rahatsız eden şeyler de vardı.)

şimdi düşündüm de yapacak hiçbir şeyim yok. geri dönecek bir köyüm bile yok.

dönebileceğim tek yer işten sonra Kadıköy.

gezerim de gezerim, yanıma sevdiklerimi de alır gezerim. 3-5 hesap yapmadan gittiğim şehirlerde en lüks restoranlarda en leziz yemekler, helikopterler turları, her türlü eğlenceli aktivite ohh ne güzel olurdu zengin olsam.

Ne kadar zengin? Milyoner? Yüz milyoner? Milyarder?

Dolar bazında konuşuyorum:

Eğer 1-2 milyonum olursa hayatım çok çok değişmez. Daha iyi bir müstakil evim olur. Volvo'ya binerim. İstediğim saati, kalemi alırım çok abartı fiyatları olmadıkça. Sırf keyif için doktoraya devam ederim; dilediğim konuda araştırma yaparım vs. Business class uçarım. :/ Canım sıkıldıkça tatile çıkarım. Haftada bir eve temizlikçi alırım. :/ Ha bir de bir daha evde hayatta yemek yapmam.

On milyon - 20 milyon arasında yukarıdakilerden pek farkı olmaz. Belki arada özel jet kiralayıp uçarım gideceğim yere falan. Kalem koloksiyonum olur. NYC'ye taşınmış olurum. Finlandiya'da mutlaka bir evim olur. Ev(ler)e her gün gelip ev işlerini halledecek biri olur büyük ihtimalle.

100 milyon ve üstünde her yere özel jetle uçarım. Kendime ait bir sanat galerim olur satın aldığım eserlerden oluşan (genellikle Rönesans dönemi eserleri olur). Hala Volvo'ya binerim ve hala aynı evde otururum. Belki arada sevdiğim müzisyenleri istediğim bir barda sırf bana ve çevremdekilere çalmaları için çağırırım falan.

Milyarder olursam büyük ihtimalle koruma ekibim, malikanem ve güvenliği, altımda çalışan avukatım, özel uçağım, asistanlarım falan filan olur. Zira milyardersen kendini ne kadar gizlemeye çaışırsan çalış mutlaka ortaya çıkarılırsın.

...Düşünmek güzeldi. Şimdi Amazon'a gideyim de Kindle'a kitap indirip kendimi şımartayım. :/

paranın hepsini karı kızla yer sonra eski halime dönerdim sanırım.

Çok işim var. Dernek vakıf kurucam, onlara akar bağlayacam,bazı projelerim var onları gerçekleştircem.

Bir daha calismamak. Daha buyuk luks mu var? Zaman sinirli, para sorunu da yoksa, keyfini surmek lazim.

çalışmamak +1

benim için zenginlik gününün ne kadarını mesaiye harcadığınla ilgili. aylık 10-20bin gelir getirecek gayrimenkulüm olsa hiç çalışmam mesela, bekarken çok rahat yeter bana bu para, gezerim de gezerim. evleniceksem çalışan bir eş bulurum, gelir artar, o zaman da yaşarız güzel güzel.

Zenginliğin miktarına bağlı. Eğer dolar milyarderiysem türkiye ve dünya siyasetine ve toplumuna yön veririm.

Ama asıl yapacağım iş bi megayat alıp bol miktarda kokain ve süpermodel eşliğinde ölene kadar bi daha kıyafet bile giymeden takılmak.

Gezerim herhalde her yeri

Çalışmamak +1

Parayı düzgün bir sepet yapıp yatırıma koyarım ve çalıştığım zamanı hobilerime, kendimi geliştirmeye ve gezmeye ayırırım.

35-40 metrelik güzel bir yelkenli alıp dünya turuna çıkmayı düşünüyorum.

bir sürü daire alıp kira yiycem.

Monsterın ya da alienware'ın en pahalı blgisayarını alıcam ve mayın tarlası oynucam üstünde.

zengin olmama değecek zenginlik fantazilerim olmadığından zengin de olmuyorum :) ama kazayla zengin olsam büyük bir çiftlik kediler köpekler havuz ve fiber internet isterdim. bir de 1-2 ay dünyayı gezerdim. ama erken sıkılıp geri dönme ihtimalim var.

2012 renault clio 1.5 dci

Gezmek. Ne kadar zengin olursam o kadar lüks gezerim.

En büyük hayalim ve bunun için de zengin ol ayı beklemeden şimdiden para biriktiriyorum Nesin vakfına benzer bir vakıf kuracağım yardıma muhtaç, kalbi kırık ne kadar çocuk varsa etrafına toplayıp onlarla yaşayıp öleceğim.

İşi bırakmak. Zengin olsam sittin sene çalışmazdım hiç de canım sıkılmazdı. Kendimi gezmeye tozmaya verirdim. Seyahat etmek istediğim pek çok ülke var, vaktimi oraları gezerek geçirirdim.

gelecek gördüğüm startupları fonlarım.

(bkz: en büyük hayali iskender yemek olan adam)

Bol bol yatmak.

insanlardan kaçıp 2 koyun 2 keçi 10 tavuk 2 köpek alırdım
insanlarla konuşmazdım ;)

@çınarım

bunu iki üç bin liraya yapabilirsin. zengin olmana gerek yok?

daha çok zengin olmayı.

Ayda hiç çalışmadan 5000 euro kazansam bir daha hiç çalışmam :))

elazığ için hiç iyi şeyler duymuyorum. tunceli için de iyi şeyler duyuyorum. ikisi hakkında da sadece başkalarının yalancısıyım.

Kars. 15 gün kadar kaldım. Çok sakin bir şehir. Kafanı dinlersin. Erzurum'a da yakın, Artvin'e de.

Gaziantep derdim ama suriyeliler berbat etti. Kars diyorum kafanı dinlersin.

elazığ doğuda olup en milliyetçi yobaz takılan şehirlerden biridir (bildiğimiz türk milliyetçiliği) zazası ayrı, türkü ayrı enterasan şehirlerden birisi :) elazığa gideceğime ben erzincana giderdim. erzincan insanı elazığa bin filan basar. iklim olarak: elazığ- erzincan malatya ve ığdır bölgenin genelinden ayrılır buralar ılımandır etraflarına göre.
tunceli okuma yazma oranı yüksek, medeni insanların olduğu bir yer ama bildiğin terör bölgesi ne gerek var? ayrıca alevi (yanlış anlama önleme giris: en yakın arkdaşlarım alevi, krallar gibi de ağırlarlar) ama bilmeyene ters gelebilir.
Kars için şu kadarını söyleyeyim, örtülü, muhafazakar, öğretmen (yılın yarısında yatmaya alışkın) kuzenim kars selimden antep oğuzeline tayin istedi. zira o bile sıkılmış.
merkezlerde olacaksa
devam: merkezlerde olamayacaksa ilçe dağ başı mıdır merkeze 5-10 km midir, askeri bölge midir, sürekli operasyon mu olur, yoksa mesire yeri midir filan gibi şeylere bakmak lazım.

doğu ve güneydoğu'da yaşadın mı, yani istediğin yerin orası olduğundan emin misin? nerede doğup büyüdün mesela? istanbul'da yaşarken "basıp gitmek" fikri benim de çok hoşuma gidiyordu ama batı'da büyüdüysen anadolu'da kolay kolay tutunamazsın. gece hayatı mesele değil. o insanların kafa yapıları, eğitim düzeyleri vs. büyük ölçüde seninkinden farklı olacak. bunu anadolu, doğu insanını küçümsemek için söylemiyorum. sadece başka bir dünyaya gideceğin aklında bulunsun.

ben senin gibi düşünüyordum, ankara'ya yerleştim. değerlendirecek kadar çok yaşamadım ama şu an için gayet mutluyum, iş-okul için istanbul denen sikindirik yere dönmek zorunda olmamak süper bir his. büyük şehir olmasın diyorsan da bence ege'ye tayin iste. aydın, manisa ya da ne bileyim hatta marmara'da çanakkale falan.

illa doğu diyorsan o tarafta bir şehrin diğerinden olumlu ya da olumsuz anlamda ayrılacağını zannetmiyorum, hepsi aşağı yukarı aynı kafada.

Erzincan

Diyarbakır

Gaziantep derdim aslında da senin aradığın antep'te yok bence. Hem suriyeliler bozdu hadi bunu kenara koyalım, antep'lilerle kaynaşayım desen yerlisinin eşi dostu çok oluyor, çevre zor edinirsin. Yerliler dışındakiler de çok gıcık valla zaten 1 milyon 600 bin nüfus içinde 200 bin gerçek antepli varmış. Gerisi baya görgüsüz aşırı doğudan gelmiş insanlar ve suriyeliler. :/

Yok tek tabanca takılayım bana yeter yemek yer, evde otururum dersen o zaman olur.

Mesela samsun falan düşün bence hem deniz var, hem büyük şehir ama çok da büyük değil, hem de insanları hoş diyorlar (duyum). Samsun'lu 2 tane çok sevdiğim arkadaşım var ama insanları iyi diye başkasından duydum, onlar üstünden demiyorum, o bir kriter olamaz tabii :D

@der meister hiç doğuda yaşamadım. İstanbul'da doğup düyüdüm. Mecburen Doğu veya Güneydoğu'ya gitmek zorundayım. Başka bölgeye tayin isteyemiyorum.

@ekaterina malesef Samsun'a gidemiyorum. Sadece Doğu veya Güneydoğu'da bir il olabilir.

insanları iyidir. selam vermeden geçmezler. yardım ederler. ama içki sevmezler. otobüse bir yaşlı binse o yerine oturana kadar otobüs hareket etmez. gençler orta yaşlılar kalkar yer verir. havalimanı uçak seferleri vardır. fırına tepsi gönderip müthiş yemekler yersin. fırına balcan gönderirsin. müthiş dürümler yersin. gaziantep 1,5 saat, adıyaman 1,5 saat, diyarbakır 2 saat. geniş bilgi için ulaşabilirsin.

ve o şehir... Şanlıurfa...

elazığ güzeldir, memleketim. evet koyu muhafazakar bir toplum. bir kadıköy gibi düşünmeyeceksin, tabii ki sosyal yaşamı farklı, gece hayatı yok.

indiğimde toprağını öperim. bir haftadan fazlası sıkar. milliyetçidir; kürdü, zazası da. okuma oranı yüksektir ama öyle bir özgür düşünce, eleştiri filan bekleme. adın solcuya, komüniste, ateiste, aleviye çıkar. evet sıfatlar bunlar!

insanı sıcakkanlıdır. malatya'da da yaşadım, memleketim diye söylemiyorum, elazığ daha bir tatlıdır havasıyla insanıyla. malatya daha gelişmiş ve görece çağdaş.

daha doğuda erzincan ve diyarbakır'a birer kez gittim. urfa ve antep'e de. memleketimi tek geçerim, memleketim olmasaydı da öyle.

mardin
tam bir turizm şehri gezmeye doyamazsın

Yeni maceralar, yeni insanlar, hevesler, istekler...
Bir de keşfetme arzusu...
Yeni bir yere gidince çok mutlu olacak hayatı güllük gülistanlık olacak zannediyor insan. Oysa her şey kafada mutlu olmak isteyen insan dağ başında bir köyde dahi mutlu olabiliyor.

Guzel soru... psikolojik olarak bakarsak bence 2 nedeni var:

* gul gibi karisi varken gozu disarda olanlar sendromu. İnsanlar elindekinin kiymetini bilemiyor ulasamadiklari daha cazip geliyor.

* ego - savunma mekanizmasi devreye giriyor. kendini o zumreye ait gormeyip sorumluluktan vs kacmak bahane uydurmsk kendisinden baska bir seyde suc bulmak gibi bir sey bu ve kendini o zumreden ustun gormek.

Cok somut yazamadim, ornekler veremedim ama Dediklerimi derinlemesine dusunursen baglantiyi yakalayabilirsin. dedigin sekilde soylenenlerin gercek anlamda baska ulkeye gitmek istediklerini dusunmuyorum, blof yapip yakiniyolar sadece.

"kendi vatanında kendini yabancı hissetmek entelektüel icin ahlaki bir sorumluluktur" demiştir adorno. demiştir de şimdi elitist tavırlara giremeyeceğim tabii onun gibi. bu durumun her kesime yayılmasındaki en önemli etken teknoloji gibi sanki. her daim daha güzel bir yaşamın mümkün olabileceğini istemesek de görüyoruz. hem yetinmek hem de kabullenmek zorlaştı şu dönemde. yani modern toplumdan kopuk bir toplumdan, hatta kabileden bir kişinin yerinden hoşnut olmama gibi bir durum içerisine girdiğini pek sanmıyorum. sallıyorum tabii, belki de vardır istisnalar.

öte yandan biz insanlar öyle canlılarız ki, bir yerde uzun süre vakit geçirdikten sonra daha önce problem olmayan, hatta lüks olarak gözüken şeyleri sorun haline getirebiliyoruz. istanbul'da bisiklete binemiyorsun ya mesela, daha sonra taşındığın yerde biraz vakit geçirdikten sonra bozuk bisiklet yollarına küfreder hale gelebiliyorsun ve daha düzgün bisiklet yollarının olduğu şehirlerin varlığından da haberdar olduğun için "keşke oradaki gibi yollar olsaydı" diyorsun. ulan daha 2 sene öncesine kadar bisikletin bile yoktu deve, ne bu havalar diye düşünebiliyor insan tabii de kendiliğinden oluyor bu bi şekilde.

yani özetle, hep daha iyisinden haberin oluyor ve halihazırda yaşadığın alanda vakit geçirdikçe oraya has olan sorunlarla karşılaşıyorsun günlük hayatta. bu sorunların olmadığı başka bir yere gidiyor ve tekrar o gittiğin yere özgü sorunlarla karşılaşıyorsun...vs böyle gidiyor. benim yorumum bu şekilde.

çünkü hep daha iyi gidilecek ve yaşanacak yer var ve insanların daha iyisini istemesi çok normal? Yazdığın yerler Türkiye'ye göre çok iyi tabi ama dünyanın en iyi yerleri de değil. Gelir grubun düşükse en iyi yerde ya da avrupa'da da yaşasan, mutlu olma oranın daha düşük olabilir.

+1 :)

+1 belki denk gelir hem de merak ettim.

+1 diyelim o halde.

Ben de istiyorum:)

geçen sefer yolladığın gelmedi bana. küstüm.

@safepassage Size daha önce hiç kart göndermedim. Kartpostal gönderimi yapan 1 kişi değiliz duyuruda. Çok karışıyor :) Yanlış anlaşılma olmasın.

+1
Cevap veremeyebilirim, kartpostallar artık çok nadir bulunuyor.

Katılan arkadaşlara teşekkürler. Random org'a göre seçtiğim arkadaşların cevaplarına tik koydum. 24 saat içinde yanıt alamadığım olursa değişiklik yaparım.

@Lim5 için de belirtmeliyim ki kartpostal sayısı çok fazla. İstanbul'da matbaa ve butik basım miktarı çok çok yüksek. Diğer şehirler için bir şey diyemeyeceğim.

Küçük şeylerin hesabını yapmadan verelim bence.
Haftalık işte çalışan temizlik, yemek yapan insan aşırı muhtaç oluyor.
Ben de iş yerine temizliğe gelen kadının parasını şimdiden verdim. Gelemeyeceği haftanınkini yani.

Evet.

normal şartlarda resmi tatilde işçi ücretini hak eder, yani verilmelidir. sigortalı çalışmıyorsa işveren vermem diyorsa -vermek zorunda- vermeyebilir, vicdanına kalmış.

Ücretli izinli oluyor o süreçte ve evet çok küçük hesaplara girer, maaş verilmesi gerekir.

tabiiki verilmesi gerekir. ucretli izin oluyor zaten bu.

Yapmayın kızılay mızılay boş. O parayla bir yere bağıl yapıp sömürüleceğinize verin çok çok ihtiyacı olanın birine, bir muhtaç öğrenciye ya da bulun yırtık, eski elbiseli bi kaç çocuk bayramlık alın. Daha çok hayıra vesile olursunuz.

"Kurban kesilmeyip parası öğrencilere burs olarak verilemez. Bu şekilde yapıldığında vacip olan kurban kesme ibadeti yerine getirilmiş olmaz. Bu kurbanın parası bir fakire veya öğrenciye verilse, o zaman vacip borcu devam eder, sünnet olan sadaka sevabı kazanılır."

sorularlaislamiyet.com

Kurban yerine bağış vs yapılmaz. O ayrı bir ibadet, kurban ayrı bir ibadet.

Çevreniz de ihtiyaç sahiplerini bulup pazarlardan kurban alıp direk kestirebilirsiniz.

Hüdayi Vakfı var siyasi bağlantı konusunda birşey diyemeyeceğim ama güvenilir durmaktadır. Kurban kesilirken isterseniz video alıp size gönderiyorlar diye biliyorum.

Darüşşafaka
www.darussafaka.org

Edit: güvenilirliğinden emin olabilirsiniz.

Ne yazık ki siyasi bağlantısı var ama işi konusunda diyanet vakfına güvenebilirsiniz.

kesinlikle hiçbirine güvenilmez.
ülkemizde bal tutan parmağını yalar düşüncesi hakim.
en dindar kişi ve kurumlar da dahil.
bulabildiğiniz fakirlere kendiniz yardım edin.

yeryüzü doktorları da kesiyordu sanırım.

3 numara yapacaksan olur gibi ama onda bile iz kalıyor aslında, bence zor iş ama biraz da el becerisine bağlı.

ben. bu haftasonu üçüncü saç kesimimi yaptım. çok kolay değil ama bana kafa rahatlığı sağladı.

3 numara değil. remington propower aldım onunla kesiyorum, önce favorileri inceltip kulak üstlerini düzeltiyorum sonra 36 - 42 mm tarak ile yanlar ve arkaya dalıyorum. en son makasla üstleri düzeltiyorum, en zoru bu kısım benim için. güzel konumlanmış aynalar, saçı ıslatmak için sprey ve yeterli ışık mutlaka gerekli. benimki yarım saatten fazla sürüyor, en az 40 dk. dikkat edeceğiniz bir kaç konu daha var, saç kesim videolarını izleyin çözeceksiniz.

3 numara saçlarımı kendim kesiyorum.

eğer kazımaksa amaç ilk birkaç kesim çok zorluyor fazla vakit alıyor sonra gittikçe alışıyorsun. gayet olabilirsin. iyi aydınlatması olan bir ayna karşısı şart gibi bu arada.

ben kesiyorum, 3 numara da değil. biraz yetenek biraz da saçın ile ilgili.

saçlarım çok sıkı, büyük yanlışlar yapmazsam belli olmuyor yani. başta biraz zorlandım ama sonradan alıştım, ama yine de yılda 2 kere falan berbere gidiyorum. galiba en son 3 ay önce gittim, herhangi farklı bir tepki almıyorum. moser tarzı bir makine kullanıyorum bu arada.

en azından enseler için yardım gerekiyor diyebilirim.

Saçlarım neredeyse belimde ve iki üç ayda bir kendim kesiyorum. Babamın makinası var. O da kendi kesiyor.

1 seneye yakın oldu ben de kendim kesiyorum. Berbere gidip gelmek ve herkese aynı şeylerin kullanılması çok çok saçma. Ayrıca İstanbulda'da gereksiz pahalı. önceleri zorlanır birilerinden yardım alırsın. sonra alışırsın. moser al.

Kadınım, son beş-altı yıldır hep kendim kestim. Kuaför falan değilim, kuaförlerden de nefret ederim.
İlk başlarda hep yapıp hem korkuyorum zamanla baktım problem yok eğri de yanlış da olsa mutlu oluyorum kestikçe mutlu oluyorum. Çok çabuk uzuyor birde. İstediğim modeli kuaföre anlatsam anlayıp yapamıyor ama ben ne istediğimi biliyorum. makas ve tras bıçağı kullanıyorum keserken.

uzun zamandır sıfır kesiyorum, oh mis.

makinem köreldi, şundan alacağım sanırım :

grooming.wahl.com

ve bu durumdan kurtulmak için bir şey yapıyor musunuz, ne yapıyorsunuz?

benim bence gerçek bir yalnızlığım yok. umrumda olan bisürü insan var, aile vs. sevdiğim arkadaşlarım var. ama gel gör ki yalnız hissediyorum. aslında asosyal hissediyorum, varlık gösterememek filan öyle bişey bahsettiğim. ha yalnızlık başka bişey ise ve ben öyle olduğumu düşünmüyosam neden yazdım? böyle de farklı bi durum var bence yani, buna değinmek istedim. iyi geceler.

edit: hatta bak mesela terim sıçıcam şimdi. bi hissedilen yalnızlık var, ki gerçek manada yalnızlık içermez ama mutsuz eder. bi de yalnızlık var. o allaha mahsus aşdkllaşsd.
aslına bakarsan bu allaha mahsus lafı da baya iyi laf zira ürkütücü ürpertici bişey harbi yalnızlık. 'hissedilen' gibi değil.

kendi halinde kalma durumu, müdahaleye olabildiğince kapalılık, dış etkenlerden (çoğunlukla insani kaynaklı) yalıtılmış olabilmek... benim yalnızlık tanımım genel olarak bu. kasten insani kaynaklar dedim, çünkü dış etkenler bir rüzgarın ağaca vurduğunda çıkarttığı ses de olabilir. özetle benim "pozitif" saydığım yalnızlık tanımım, insanlara -olabildiğince- kapalı olabilme hali.

negatif olanı ise, kendimi sosyalleşiyor ya da birileriyle konuşuyor sanırken, aslında verimli olmayan bir yalnızlık yaşama halim. yani, birileri etrafında sürekli var, fakat yok gibiler de...

yani ya salt yalnızlık halini yaşamayı seviyorum ya da tam tersi salt birileriyle sosyalleşebilme (yalnızlıktan yalıtılmış) halini seviyorum.

ve maalesef, ikisini de yeterince yaşayamıyorum. bu iki duygu durumunun geçişlerinin bol olmasını sevmiyorum. bol olma sebebi de işte, medeniyetin sancısı dersin, kapitalist düzen dersin, politik durum dersin, parasızlık dersin, dersin de dersin...

çok sağlam yalnızım ama pek dert etmedim. ara sıra depresiflik gelse de geçip gidiyor.

Sorunlarimin yaninda yalnizlik cok basit duruyor. First World Problems dedikleri cins yani

hic yalniz degilim

Bu kadar

Aynı evin içinde odamdan çıkamayacak anne, baba, kardeş vs. Konuşamayacak kadar.

sırtımı kaşıyacak birisi olduğu sürece yalnız değilimdir. benim kriterim de bu hacı. ha işyerindeki arkadaşlara bile kaşıttığım oluyor bazen, o ayrı.

Yalnız değilim. Kaldı ki yalnız olmak bir birey olarak yalnız kalabilmek, zevk alınan uğraşılar, iş-güç bence daha kıymetli.
Not: ilişkim yok.

sonsuza yakınsıyor.

seçtiğim kadar/olmayı istediğim kadar yalnızım.

Ya hu ne çok seviliyor bu muhabbet ve hala bitmedi. Kalabalığın içindeki yalnızlık, kimsesizler, bir ele muhtaç olmak diğer tarafta yalnızlık övücüler, neymiş aslında çok değerli bir şeymiş. Artık başka konulara geçelim, geyik dediğin bir süre yapılır sonra biter, meh.

Çok asabiyim, neden bilmiyorum.

Cevap: yalnız değilim, dostlarım var.

@Apocalypse +1

Yalnız degilim.

Değilim